باستان شناسی زیست محیطی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

باستان‌شناسی زیست‌محیطی (environmental archaeology)

شاخه‌ای فرعی از باستان‌شناسی که هدف آن شناسایی فرآیند‌ها، عوامل، و شرایط نظام‌های محیط زیستی و طبیعی گذشته و نحوۀ ارتباطی است که آن‌ها با نظام‌های فرهنگی دارند. این رشته که در آن باستان‌شناسان و دانشمندان علوم طبیعی مهارت‌هایشان را درهم می‌آمیزند، می‌کوشد تا دریابد که آدمیان چه استفاده‌هایی از گیاهان و جانوران می‌کردند و چگونه جامعه‌ها با شرایطِ متغیّر محیط زیست سازگار می‌شدند.