بایبردلو

بایْبَرْدْلو
طایفۀ تُرک ایران، از طوایف قزلباش، منسوب به ناحیۀ بایبرد ارزنجان در آناتولی شرقی. گروهی بزرگ از این مردم در آغاز خروج شاه‌‌اسماعیل صفوی در آذربایجان به او پیوستند و در جنگ‌های او علیه مخالفان شرکت کردند. شاه‌اسماعیل حکومت ناحیۀ چخورسعد (ایروان) را به سرکردۀ آنان قراجه الیاس داد و این مقام در خانواده‌‌‌ او باقی بود. این طایفه در سال‌های سلطنت سلطان محمد خدابنده به‌سبب پیروزی‌های عثمانیان از چخورسعد خارج شد و به‌دستور پادشاه در ارسباران مستقر شد. بعضی از بایبردلوها در ارزنجان باقی مانده و به‌خدمت دولت عثمانی درآمدند. قراخان بایبردلو در عهد محمد خدابنده، مدتی حاکم چخورسعد بود. شاهوردی‌بیگ بایبردلو ( ـ۱۰۳۲) از بزرگان دربار شاه‌عباس بود. مراد‌خان سلطان بایبردلو در سال آخر سلطنت شاه‌عباس حاکم ارسباران بود. آخرین گروه‌های چادرنشین بایبردلو که تا چندی پیش باقی مانده بودند عبارت‌اند از قورچلو، کچکلو، گون پاپاخ.