ببونگ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بِبونگ (bebung)

(در آلمانی به‌معنای لرزیدن) ویبراتوی موسیقایی حاصل نوسان فشار تحمیلی کلاویۀ کلاویکورد[۱] بر سوزنک فلزی[۲] (تانژانت)، هنگامی که روی سیم فشرده می‌شود.

 


  1. clavichord
  2. tangent