بغلطاق

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَغَلْطاق

(یا: بغلتاق؛ بغلوطاق) تن‌پوشی آجیده، بی‌آستین یا با آستینی بسیار کوتاه از پارچۀ نخی سفید بعلبکی یا از پوست سنجاب. آن را زیر جوشن و زیر فَرَجیّه می‌پوشیدند. گاه آن را با مروارید و جواهر مزین می‌کردند. به این تن‌پوش «قباسلاری» نیز گفته می‌شود؛ زیرا امیر سِلار در روزگار ملک‌الناصر محمد آن را رواج داد. درویشان نیز آن را می‌پوشیدند.