بندار رازی، ابوالفتح کمال الدین ( ـ۴۲۱/۴۰۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بُندار رازی، ابوالفتح کمال‌الدین ( ـ۴۲۱/۴۰۱ق)

(ملقب به ملک‌الکلام) شاعر ایرانی. از مردم قهستان ری و شاگرد صاحب اسماعیل بن عباد و ستایشگر مجدالدولۀ دیلمی بود. به فارسی و عربی و گویش محلی دیلمی شعر می‌گفت. از آثارش: چموش‌نامه؛ دیوان اشعار؛ منتخب‌الفرس.