بنگاه شادمانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بنگاه شادمانی

دفتر کار موسیقی‌دانان جشن‌ها به‌ویژه مطرب‌های روحوضی. پس از این‌که دسته‌های مطرب روحوضی، در حدود دهۀ ۱۳۳۰ش، مجبور شدند آخرین پاتوق خود، قهوه‌خانۀ امامزاده سیدولی را ترک کنند، هر کدام برای دریافت سفارش مغازه‌هایی با نام بنگاه شادمانی، در محلۀ سیروس، دایر کردند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بنگاه‌های شادمانی عموماً به مغازه‌هایی تبدیل شدند که وسایل صوتی اجاره می‌دهند.