بهادرشاه گورکانی اول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَهادرشاه‌ گورکانی اول (۱۰۵۳ـ۱۱۲۴ق)

هفتمین‌ پادشاه‌ (حک: ۱۱۱۸ـ۱۱۲۴ق) سلسلۀ‌ تیموریان‌ هند، پسر اورنگ‌ زیب‌. به دستور پدر و به‌ همراه‌ پسرانش‌ از ۱۰۹۹ تا ۱۱۰۷ق به‌ اتهام‌ ارتباط‌ مخفیانه‌ با ابوالحسن‌ شاه‌، حکمران‌ شیعی‌ قطب‌شاهی‌، زندانی‌ شد. وی‌ پس‌ از آزادی‌، از ۱۱۱۱ تا ۱۱۱۸ق، به‌ حکومت‌ کابل‌ منصوب‌ گردید. بهادرشاه‌ در آغاز حکومتش، از یک‌سو با مخالفت‌ برادران‌ خود و از سوی دیگر شورش امرای هندو روبه‌رو شد. از آغاز جوانی‌ گرایشات‌ شیعی‌ داشت. به‌ زبان‌های‌ فارسی‌، عربی‌ و ترکی‌ تسلط‌ داشت‌ و در خوشنویسی‌ متبحر بود.