بهزادی، همایون (خرم‌آباد ۱۳۲۰ش -۱۳۹۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بهزادی، همایون (خرم‌آباد ۱۳۲۰ش -۱۳۹۴ش)

بهزادي، همايون

فوتبالیست ایرانی. کارشناسان فوتبال جهان او را یکی از پنج سرزن برتر فوتبال جهان معرفی کردند (۱۳۴۹). به‌سبب مهارت در زدن ضربات سرِ عالی به «سرطلایی» مشهور بود. بعد از آمدن به تهران فوتبال را زیر نظر دکتر اکرامی آغاز کرد. از مکتب فوتبال شاهین به فوتبال ایران معرفی شد و بعدها بازیکن، کاپیتان، و مربی تیم پرسپولیس شد. اولین‌بار مقابل عراق در تیم ملی حضور یافت (۱۳۴۱) و دَه سال عضو این تیم بود. در مسابقات پنجمین دورۀ جام ملت‌های آسیا (۱۳۴۷) بهترین بازیکن ایران بود و در بازی معروف پرسپولیس و استقلال، که با پیروزی شش بر صفر پرسپولیس به‌پایان رسید، سه گل به‌ثمر رساند (۱۳۵۲). او با ۳۶ بازی ملی و ۱۵ گل ملی، برندۀ دو مدال طلای جام ملت‌های آسیا (۱۹۶۸ و ۱۹۷۲) و مدال نقرۀ بازی‌های آسیایی (۱۹۶۶) بوده و در اولین و دومین راهیابی تیم ملی به المپیک (۱۹۶۴ توکیو و ۱۹۷۲ مونیخ) عضو تیم ملی بود. در بازی‌های آسیایی بانکوک ۱۹۶۶ به‌عنوان بهترین مهاجم مسابقات به عضویت تیم منتخب آسیا درآمد.