بهلول لودی
بُهلول لودی (۸۵۵ـ۸۹۴ق)
(یا: بهلول سلطان و پادشاه) بنیاد‌گذار سلسلۀ لودیان در هند. پسر ملک کالا حکمران مُلْتان از افغانان لودی بود و پس از عمویش، اسلام‌خان، حاکم سَرهند شد. در جنگ با سپاهیان سلطان محمد لودی پیروز شد و از وی لقب خان خانانی گرفت و پس از درگذشت سلطان محمد (۸۴۷ق)، قدرت خود را از سَرهند و لاهور تا پانی‌پَتْ گسترش داد. او چندین‌بار در تصرف دهلی شکست خورد و در ۸۵۵ق نخستین سلطان افغانی دهلی بود که بر تخت، جلوس کرد. وی دامنۀ حکمروایی خود را گستراند و پس از تصرف جونْپور، به حاکمیت سلاطین شرقی آن‌جا خاتمه داد. عدالت، جنگجویی و دیگر خصوصیات اخلاقی پسندیدۀ او را ستوده‌اند.