بور، آگه نیلس (۱۹۲۲ـ۲۰۰۹)
بور، آگِه نیلْس (۱۹۲۲ـ۲۰۰۹)(Bohr, Aage Niels)
فیزیک‌دان دانمارکی. در ۱۹۵۲، برای هستۀ اتم مدل جدیدی، با نام مدل جمعی[۱]، عرضه کرد. به‌‌سبب کشفش در زمینۀ ارتباط میان حرکت جمعی و حرکت ذره‌ای در هسته‌های اتم، و طرح نظریۀ ساختار هسته‌ای[۲]، در ۱۹۷۵ به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. او که پسر نیلس بور[۳] فیزیک‌دان بود، در کپنهاگ زاده شد و در همان‌جا درس خواند. در جنگ جهانی دوم، و در زمانی‌که دانمارک در اشغال آلمان بود، در لندن کار می‌کرد (۱۹۴۳ـ۱۹۴۵). از ۱۹۴۶ به‌بعد، در انستیتوی فیزیک نظری[۴] پدرش در کپنهاگ مشغول به کار شد و در ۱۹۵۶، در دانشگاه کپنهاگ به مقام استادی رسید. از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۰، مدیریت مؤسسۀ نیلس بور[۵]، را، که پیش‌تر انستیتوی فیزیک نظری خوانده می‌شد، برعهده داشت. از ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱، مدیر مؤسسۀ اسکاندیناویایی فیزیک نظری اتمی[۶] (نوردیتا[۷]) بود. آگه بور، بِن ماتلسون[۸]، و جیمز رین‌واتر[۹] جایزۀ نوبل ۱۹۷۵ را مشترکاً دریافت کردند. رین‌واتر در ۱۹۵۰ ساختار هسته‌ای نظریه را مطرح کرد و بور و ماتلسون هم با به‌دست‌آوردن نتایج تجربی، آن را تأیید کردند. تحقیقات این سه نفر، راه را برای گداخت هسته‌ای[۱۰] هموار کرد.