بوزچلو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بُوزِچِلّو
طایفۀ ترک ایران، از طوایف قزلباش، ساکن بلوک بوزچلّو در عراق عجم/استان مرکزی. نام این طایفه در اغلب موارد با نام طایفۀ بیات می‌آید. عزیز آقا بوزچلّو، معروف به آدی بهادر با گروهی از مردان خود، در جنگ شاه‌اسماعیل اول صفوی با شیبک‌خان ازبک در مرو (۹۱۶ق) شرکت داشت و پس از کشته‌شدن شیبک‌خان، سر او را به شاه‌اسماعیل رسانید. گروه‌هایی از این مردم در اوایل قرن ۱۱ق به دستور شاه‌عباس در نواحی مرزی گرجستان و آذربایجان مستقر شدند و به‌تدریج نام خود را بر آن نواحی نهادند. نقی‌خان بوزچلّو در جنگ‌های ایران و روسیه به قوای ایران پیوست. او پس از پیروزی روس‌ها، از قلمرو آن‌ها خارج شده و با موافقت عباس میرزا نایب‌السلطنه با همۀ افراد خود در ناحیۀ سلدوز نقده اسکان یافت. اینان به هنگام مهاجرت با کلاه‌های سیاه خود شناخته می‌شدند و به همین سبب حدود ۲۰۰ سال است که به قراپاپاق موسومند. نیز ← قراپاپاق