بوهم، دیوید (۱۹۱۷ـ۱۹۹۲)

بوهْم، دِیْوید (۱۹۱۷ـ۱۹۹۲)(Bohm, David)

بوهْم، دِيْويد

فیزیک‌دان بریتانیایی امریکایی‌تبار. در مکانیک کوانتومی تخصص داشت، ولی در زمینه‌های پلاسما، فلزات و هلیوم مایع نیز تحقیق می‌کرد. در ۱۹۵۹، به ‌اتفاق دانشجویش، یاکیر آهارانوف، اثر آهارانوف‌ـ بوهم را کشف کرد. این کشف نشان‌دهندۀ آن بود که حرکت ذرات باردار، حتی اگر در نواحی محصورشدگی میدان مغناطیسی وارد نشوند، ممکن است متأثر از میدان‌های محصور شده باشد. بوهم در دوران مک‌کارتی به فعالیت‌های خلاف مصالح ملی ایالات متحده متهم شد و از ادامۀ کار دانشگاهی او جلوگیری کردند. به دنبال آن، در ۱۹۵۱ ایالات متحدۀ امریکا را ترک کرد. از ۱۹۶۱ به بعد، برای همیشه در لندن اقامت گزید و تا ۱۹۸۳، استاد فیزیک نظری دانشکدۀ برک‌بِک بود. در ۱۹۵۲، قرائت جدیدی از نظریۀ کوانتومی عرضه کرد که کاملاً متمایز از نظریۀ پیشین بود. بنابر نظریۀ بوهم، ذره همیشه ذره است، حتی وقتی که قابل مشاهده نباشد‌ و رفتار موج‌گونه‌اش از طریق یک میدان پنهان یا موج راهنما تعیین می‌شود. این نظرات بوهم بلافاصله بعد از انتشار رد شدند، اما فیزیک‌دانان فرانسوی در ۱۹۸۲ با انجام آزمایش بوهم نشان دادند که چنین چیزی امکان‌پذیر است. بوهم در پایان عمر به فلسفه علاقه‌مند شد و در زمینه‌های فیزیک، فلسفه، و ماهیت ذهن و خودآگاهی چندین کتاب نوشت.