تاونز، چارلز هارد (۱۹۱۵)
تاونْز، چارْلْز هارْد (۱۹۱۵- ۲۰۱۵م)(Townes, Charles Hard)
فیزیک‌دان امریکایی. به‌سبب تحقیقاتش دربارۀ طراحی و ساخت اولین میزر[۱] (۱۹۵۳)، در ۱۹۶۴ به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. تاونز در گرینویل[۲]، واقع در کالیفرنیای جنوبی، زاده شد و در همان‌جا در دانشگاه دوک[۳] و مؤسسۀ فناوری کالیفرنیا[۴] درس خواند. از ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۱ در دانشگاه کلمبیا، از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷ در مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۵]، و از ۱۹۶۷ به بعد در دانشگاه کالیفرنیا[۶] در برکلی[۷]، استاد بود. مولکول‌های آمونیاک فقط دو تراز انرژی دارند. از نظر تاونز، مولکولی که در تراز انرژی بالاتر قرار دارد اگر وادار به جذب یک فوتون با بسامد[۸] مشخص شود، باید بتواند با گسیل دو فوتون هم‌بسامد به تراز انرژی پایین‌تر برگردد. در این‌صورت، باریکه‌ای همدوس[۹] از تابش میکروموج تک‌بسامد تولید خواهد شد. او برای جداسازی مولکول‌های نسبتاً کمیابی که در تراز انرژی بالاتر بودند، می‌بایست به روشی دست می‌یافت که اکنون به آن وارونی جمعیت می‌گویند. او با استفاده از میدانی الکتریکی که مولکول‌های آمونیاک پرانرژی را در تشدیدکننده‌ای متمرکز نگه‌می‌داشت، موفق به این کار شد. او در ۱۹۵۸ مقاله‌ای منتشر کرد و نشان داد که تولید میزری اُپتیکی که باریکۀ همدوسی از نور مرئی تک‌بسامد تولید کند، نظراً امکان‌پذیر است.