تحمل خرابی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تحمل خرابی (fault tolerance)
توانایی یک رایانه یا یک سیستم عامل[۱] در تحمل عیب و نقص[۲] ایجادشده. این خرابی می‌تواند حادثه‌ای خطرناک و مخرب (نظیر قطع برق یا معایب سخت‌افزاری) باشد به‌طوری که داده‌ها ازبین نرفته و در فعالیت‌های درحال اجرا اختلالی ایجاد نشود. چنین امنیتی را می‌توان توسط یک منبع تغذیۀ ویژه[۳] که از باتری استفاده می‌نماید یا توسط سخت‌افزارهای کمکی و پشتیبان[۴] با استفاده از پیش‌بینی‌های موجود در سیستم عامل و یا ترکیبی از این موارد، ایجاد کرد.


  1. OS: Operation System
  2. error
  3. power supply
  4. supported hardware