تربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تُربتی، باباجان حافظ (خراسان ـ ۹۵۰ق)

شاعر، ادیب، موسیقی‌دان، و خوشنویس ایرانی. فرزند حافظ عبدالعلی تربتی بود، در دربار سلطان حسین میرزا بایقرا خدمت می‌کرد و بعدها در عراق ساکن شد. از نستعلیق‌نویسان دورۀ شاه‌طهماسب (حک: ۹۳۰ـ‌۹۸۴ق) بود، که به دربار بهرام میرزا، برادر شاه‌طهماسب، راه یافت و به‌همین سبب گاه با نام «بهرامی» رقم می‌کرد. از موسیقی نیز سررشته داشت و بربط می‌نواخت. در خط، پیرو شیوۀ سلطان علی مشهدی بود. از آثار او دو قطعه در مرقع بهرام میرزای صفوی در کتابخانۀ خزینۀ اوقاف استانبول محفوظ است.