تشهد
تَشَهُّد
در لغت، خواندن شهادتین و در اصطلاح، دعایی که در رکعت‌های دوم و چهارم نمازهای چهار رکعتی و در رکعت سوم نماز مغرب، بعد از سجده‌ها و در حالتِ نشسته خوانده می‌شود. تشهد در نماز واجب است، اگرچه بعضی از فقیهان اهل سنت، تشهد را در رکعت دوم واجب نمی‌دانند. در ذکر تشهد و نیز حالت نشستن هنگام خواندن آن ذکر، مستحباتی نیز وارد شده است، مانند گفتن الحمدلله در آغاز، و نگاه‌کردن به دامن به‌هنگام خواندن ذکر. معروف‌ترین و رایج‌ترین ذکر تشهد در نزد اهل سنت، چنین است: التّحیات لله و الصلوات و الطیبات، السلام علیک ایها النبی و رحمةالله و برکاته، السلام علینا و علی عبادالله الصالحین، اشهد اَن لا اله الّاالله و اشهد اَنَّ محمداً عبدُه و رسولُه. در این دعا و نیز دیگر اذکاری که از طریق اهل سنت برای تشهد نقل شده است صلوات بر محمد و آل او وجود ندارد. نزد شیعیان تشهد چنین است: اشهد ان لا اله الّاالله وحده لاشریک له و اشهد ان محمداً عبده و رسوله، اللهم صل علی محمد و آل محمد.