تقلید (فقه)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَقلید (فقه)

(در لغت به‌‌معنای از روی کار دیگری کاری را انجام‌دادن) در اصول فقه یعنی در احکام فرعی یعنی فقهی و شرعی، از مجتهدی پیروی‌کردن. در اسلام هر مسلمانی در اصول دین باید خود مجتهد و صاحب‌نظر باشد و با ادلّه و برهان اصول دین را بپذیرد، اما در فروع دین هر مسلمانی که دارای قدرت استنباط است، اجتهاد می‌کند وگرنه باید تقلید کند. راه سومی نیز وجود دارد و آن عمل به احتیاط است. یعنی در هر مورد دشوارترین حکم فقها را انجام دهد.