تکیه هفت تنان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تکیۀ هَفْت‌تَنان
(یا: تکیۀ هفت‌تن) در دامنۀ‌ کوه تخت ضرابی یا چهل‌مقام در ۲کیلومتری شمال شرقی شیراز. در دورۀ کریم‌خان زند بنا شده است. هویت مدفونان در آن روشن نیست. در غرب آن آرامگاه شاه شجاع مظفری قرار دارد که بنای اولیۀ آن متعلق به همان دوره است. تالاری وسیع و مرتفع با دو ستون سنگی ظریف نقاشی شده با گل و برگ و پنچ طاقچه است که در آن‌ها نقاشی‌های رنگ روغن از درویشی با کشکول و تبرزین، حضرت موسی در حال شبانی، شیخ صنعان و دختر ترسا در میان مریدان شیخ، حضرت ابراهیم در حال قربانی‌کردن حضرت اسماعیل، و یک درویش به‌چشم می‌خورد. دو طرف تالار دو اتاق گوشواره با یک راهرو وسیع قرار دارد که اتاق غربی نیز نقاشی شده است. ازاره‌های تالار از سنگ مرمر لیمویی و جلوی آن یک حوض است. علاوه‌‌بر هفت تن، عدۀ دیگری از عرفای قرن ۱۲ق نیز در تکیه دفن شده‌اند. در کنار تکیه کاروان‌سرا و آب‌انباری نیز از همان دوره وجود داشت.