تک گویی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَک‌گویی (soliloquy)
(یا: گفت‌وگوی با خود؛ حدیث نَفْس) در نمایش، اندیشیدن با صدای بُلند. تک‌گویی، گفتاری است برای استفادۀ تماشاگر/ مخاطب و قاعدتاً در آن لحظه هیچ بازیگر دیگر حاضر در صحنه آن را نمی‌شنود.