تیمورتاش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تیمورتاش ( ـ۷۲۸ق)

از امرای بزرگ ایلخانیان. پسر امیرچوپان بود و در ۷۱۶ق به حکم ابوسعید بهادرخان، به فرمانروایی بلاد روم (آسیای صغیر) منصوب شد. او در ۷۲۰ق شهر قونیه را تصرف کرد و دو سال بعد با دعوی مهدویت، به نام خود سکه زد و خطبه خواند و اعلام استقلال کرد. سلطان ابوسعید پدر وی، امیرچوپان را برای سرکوب تیمورتاش فرستاد و او ناگزیر خود را تسلیم پدر کرد. ابوسعید نیز تیمورتاش را بخشود و بار دیگر وی را به حکومت روم گمارد. تیمورتاش در روم اقدامات بزرگی کرد. در نزدیکی سیواس، خبر کشته‌شدن پدر و برادرش، به فرمان ابوسعید، به او رسید. امیر تیمورتاش، با شنیدن این خبر، نزد ملک ناصر، فرمانروای مصر، رفت تا از او یاری جوید. ملک ناصر نخست به‌گرمی از او استقبال کرد، اما بعد با حیله وی را کشت.