ثمود
ثَمود
در قرآن، از قبایل عرب، پیش از ظهور اسلام، قومی گناه‌پیشه در ردیف عاد. داستان این قوم در سورۀ هود (۶۱ به‌بعد) آمده است. در سورۀ حجر (۸۰ به‌بعد) با نام اصحاب‌الحِجْر به داستان قوم ثمود اشاره شده است. حجر در شمال حجاز است؛ اما کتیبۀ سارگون (متعلق به ۷۱۵پ‌م)، قوم ثمود را جزو اقوام مشرق و مرکز عربستان یاد می‌کند. طبق روایات اسلامی و آیات قرآن، قوم ثمود، که قومی مغرور و مستکبر بوده و در سنگ‌های کوه خانه می‌تراشیده‌اند، نصیحت و رسالت پیامبر خود صالح (ع) را نادیده گرفتند و شتری را که خداوند چون نشانه‌ای برای آنان فرستاده بود، پی کردند و کشتند و با زمین‌لرزه و صاعقه از میان رفتند.