جفت کن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جُفت‌کن (coupler)

در موسیقی‌، وسیله‌ای‌ که‌ به‌کمک‌ آن‌ دو جای‌ دست‌ (کلاویه‌گان‌) در یک‌ ارگ‌ یا یک‌ جای‌ دست‌ و پدال‌ها را طوری‌ بتوان به‌هم پیوند داد که وقتی‌ فقط‌ یکی‌ از آن‌ها نواخته‌ می‌شود، دکمه‌های‌ تحت‌ کنترل‌ دیگری‌ نیز فعال‌ شوند. جفت‌کن‌های‌ خاصی‌ نیز برای‌ دوتایی‌کردن‌ نت‌هایی‌ که‌ به‌‌طور خودکار یک‌ اکتاو زیرتر یا بم‌تر نواخته‌ می‌شوند، می‌توانند به‌کار روند.