جنبش اکثریت اخلاقی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جنبش اکثریت اخلاقی (moral majority movement)
در امریکا، گروه فشار مسیحی تبشیری دست راستی که مُبلّغ ارزش‌های سنتی خانوادگی و مخالف سقط جنین، حقوق هم‌جنس‌گرایان، تک‌والدی، برابری‌خواهی زنان، اصلاحیۀ حقوق برابر[۱]، وابستگی رفاهی به دولت و پورنوگرافی است. همتای جنبش اکثریت اخلاقی در بریتانیا «سازمان ملی بینندگان و شنوندگان[۲]» است که مری وایت‌هاوس[۳] آن را در ۱۹۶۵ برای نظارت بر برنامه‌های تلویزیون و رادیو از لحاظ کلمات و تصاویری که احساسات اکثریت «محترم» جامعه را جریحه‌دار می‌کنند تأسیس کرد. این جنبش که مدعی نمایندگی افکار اکثریت در امریکاست، از دهۀ ۱۹۷۰ به رهبری جری فالول[۴]، کشیشی از ویرجینیا، بوده و از بیشترین حمایت در ایالت‌های جنوبی و غربی برخوردار بوده است. این جنبش به‌همراه سازمان‌های قشری صاحب نفوذی مانند «هیئت محافظه‌کار[۵]» و «کمیتۀ اقدام سیاسی محافظه‌کار ملی[۶]» پیشاهنگ حرکت موسوم به «راست نو[۷]» در آن کشور است که با انتخاب‌شدن رونالد ریگان[۸] از حزب جمهوری‌خواه به ریاست جمهوری (۱۹۸۰) به قدرت سیاسی دست یافت. کشیش پَت رابرتسون[۹]، واعظ تلویزیونی باپتیستی، که در ۱۹۸۸ خود را نامزد مقام ریاست جمهوری از حزب جمهوری‌خواه کرد، در سال‌های اخیر سرسخت‌ترین مُبلّغ ارزش‌های اکثریت اخلاقی بوده و اکنون «ائتلاف مسیحی متحد رابرتسون[۱۰]» حائز اکثریت در حزب جمهوری‌خواه در حدود بیست ایالت امریکاست. ولی در سطوح عالی دولتی با انتخاب‌شدن بیل کلینتون[۱۱] از حزب دموکرات به مقام ریاست جمهوری تا حدودی از نفوذ جنبش کاسته شد.



  1. Equal Rights Amendment
  2. National Viewers and Listeners Association
  3. Mary Whitehouse
  4. Jerry Falwell
  5. conservative caucus
  6. National Conservative Political Action Committee
  7. New Right
  8. Ronald Reagan
  9. Pat Robertson
  10. Robertson-Aligned Christian Coalition
  11. Bill Clinton