جهان آرا بیگم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جهان‌آرا بیگم (۱۰۲۳ـ۱۰۹۲ق)

ملقب‌ به‌ فاطِمَة‌الزَّمان‌، از زنان‌ فاضل‌ و نیکوکار سلسلۀ‌ تیموریان‌ هند. دختر شاه‌ جهان‌، زنی فاضل‌ و اندیشمند‌ بود که‌ به‌ مسائل‌ رفاهی‌ و اقتصادی‌ مردم‌ هند توجه‌ بسیاری‌ مبذول‌ می‌کرد.‌ جهان‌آرا بیگم‌ در دورۀ‌ جوانی‌ به‌ تصوف‌ گرایید و از مریدان‌ ملا شاه‌ قادری شد و سپس‌ در زمره‌ گروه‌ چِشْتیه‌ درآمد. در اعمال‌ خیر‌ پیش‌گام‌ بود و همتی‌ بسیار در ساختن‌ مساجد و بقاع‌ متبرکه‌ در گوشه‌و‌کنار سرزمین‌ خود داشت‌ که از آن جهت می‌توان به مسجدجامع آگره اشاره کرد. از آثار او مونس‌ الارواح‌ و صاحبیه‌ است‌. وی را پس از درگذشت، بنابه وصیت او، در جنب مزار شیخ نظام‌الدین اولیاء به‌خاک سپردند.