جهان پهلوان، نصرت الدین محمد (۵۶۸ـ۵۸۱ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جهان‌پهلوان، نصرت‌الدّین محمد (۵۶۸ـ۵۸۱ق)

دومین اتابک از اتابکان آذربایجان. پسر اتابک ایلْدْگِز و برادر مادری ملک ارسلان بن طُغْرُل بود. هنگامی که ایلدگز در ۵۵۶ق ارسلان را در همدان بر تخت نشاند، نصرت‌الدّین محمد را مقام امیرالحُجّاب یا امیر حاجب کبیر و ولایت ری داد. بعد از وفات ملک ارسلان، جهان‌پهلوان، طغرل پسرش را به سلطنت نشاند و در دفع مخالفان او کوشید. در حیات جهان پهلوان، قلمرو طغرل از وحشت و فساد خالی و ایمن بود. وی در ری وفات یافت.