جوانمرد علی خان شیبانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جوانمرد علی‌خان شیبانی (قرن ۱۰ق)

(حک: ۹۷۹ـ۹۸۶) فرزند ابوسعید خان‌ امیر و شاعر ازبک. پس‌ از مرگ‌ برادرش‌ سعید خان‌ به‌ امارت‌ سمرقند رسید. در کشمکش میان‌ فرزندانش، ابوالخیر‌خان‌ و مظفرخان، از مظفر جانبداری‌ کرد. ابوالخیر‌خان‌ نیز به‌ عبدالله‌ دوم‌ شیبانی‌ پناه‌ برد و‌ به‌یاری‌ او در ۹۸۸، سمرقند را گشود و پدر خود را به‌ دژ نوقار فرستاد. عبدالله‌خان‌ حکمرانی‌ سمرقند را به‌ ابوالخیر‌خان‌ واگذاشت‌. جوانمردعلی‌ در دژ نوقار کشته‌ شد. وی‌ امیری‌ شرابخواره‌ بود و حتی‌ به‌ نماز جماعت‌ نیز مست‌ می‌رفت‌، اما رعیت‌ را می‌نواخت‌. به فارسی و ترکی شعر نیز می‌سرود. او بیشتر غزل و معما می‌گفت و در سروده‌هایش دیری تخلص می‌کرد.