جورج سوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جورج سوم (۱۷۳۸ـ۱۸۲۰)(George III)

جورج سوّم

پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند از ۱۷۶۰. جانشین پدربزرگش جورج دوم شد. دوران سلطنتش با لجاجت و سرسختی همراه بود و همین سیاست به از دست‌ رفتن مستعمرات انگلستان در امریکا منجر شد. گناه این شکست علاوه بر جورج تا حدودی نیز متوجه لُرد نورت[۱]، صدراعظم، بود. رهایی کاتولیک‌های انگلستان از محدودیت‌ها نیز در این زمینه مؤثر بوده است. جورج سوم، که از بیماری پورفیری[۲] رنج می‌برد، ظاهراً دچار جنون شده بود. حال او پس از ۱۸۱۱ وخیم شد. ۶۰سال سلطنت کرد و پس از مرگش، پسرش، جورج چهارم، به سلطنت رسید.



  1. Lord North
  2. porphyria