حبیبی، حسن
| حسن حبیبی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۶ش |
| درگذشت | ۱۳۹۱ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | درجه دکترا در رشته حقوق در پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد و حقوق دان |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده و مترجم |
| سمت | وزیر فرهنگ و آموزش عالی، عضو و سخنگوی شورای انقلاب، نماینده اولین دوره مجلس شورای اسلامی، وزیر دادگستری، معاون اول ریاست جمهوری در دوره هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و سرانجام ریاست بنیاد ایرا ن شناسی |
| نام اصلی | حسن ابراهیم حبیبی |
| خویشاوندان سرشناس | میرزا باقر حبیبی (پدر) |

حبیبی، حسن (تهران ۱۳۱۶ ـ ۱۳۹۱ش)
(نام کامل: حسن ابراهیم حبیبی) دولتمرد، حقوقدان، نویسنده و مترجم ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران بهپایان رساند، بخشی از ادبیات عرب و سطح فقه و اصول را هم در محضر پدرش حاج میرزا باقر حبیبی، شیخ احمد مجتهدی و آیتالله غروی کاشانی فراگرفت. سپس وارد دانشکده حقوق شد و بعد از اخذ لیسانس برای تکمیل تحصیلات به فرانسه رفت و در رشته حقوق درجۀ دکترا گرفت. سالها در فرانسه میزیست، با پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و از سوی امام خمینی (ره) مأمور نگارش پیشنویس قانون اساسی شد. در سمتهای مهم و متعددی خدمت کرده است: وزیر فرهنگ و آموزش عالی، عضو و سخنگوی شورای انقلاب، نماینده اولین دورۀ مجلس شورای اسلامی، وزیر دادگستری، معاون اول ریاستجمهوری در دوره هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و سرانجام ریاست بنیاد ایرانشناسی. برخی آثار او عبارتاند از افضلالجهاد، مبادی جامعهشناسی حقوقی در آینه حقوق، حقوق بینالملل عمومی، تکوین و تدوین و طبقهبندی احادیث اسلامی و چند ترجمه از آثار ژرژ گورویچ ازجمله دیالکتیک و روششناسی، دو سرچشمه اخلاق و دین از برگسون، و عهدین، قرآن و علم.