حلولیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حُلولیّه

نام عمومی فرقه‌هایی از غُلات شیعه، معتقد به حلول خداوند در آدم ابوالبشر و از آدم به پیغمبران و ائمه و پیشوایان خود، قائل به تجسم و تجسد خداوند به صورت انسان. پیشینۀ این باور به ادیانی چون بودایی و مسیحی باز می‌گردد و گویا از آن‌ها به برخی فرقه‌های اسلامی راه یافته است. حلولیان گاه برای استناد باورهای خود، آیات قرآن را دستاویز می‌کردند. مؤلفان کتاب‌های‌ ملل و نحل و فرق، بسیاری از فرق غالی‌ مانند باطنیّه، بزیفیّه، بیانیّه، جناحیّه، حارثیّه، حربیّه، حلاجیّه، حُلمانیّه، خرمیّه، خرمدینیّه، خطابیّه، دروزیه، رزامیه، سبائیّه، عزاقریه، مقنعیّه، عمیریّه، نُصَیریّه، وحدت وجودیان و هاشمیه را از حلولیّه دانسته‌اند.