حنینا، میرزا حی

میرزا حی حنینا;
محل زندگی	قرن ۱۹ و ۲۰
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	متخصص فرهنگ عامه یهودیان ایران
آثار	یهودیان ایران
گروه مقاله	ادیان و فرقه های غیراسلام
خویشاوندان سرشناس	حییم العازار (پدر)

حنینا، میرزا حَیّ

متخصص فرهنگ عامۀ یهودیان ایران. پدر، او حییم العازار، واعظ دینی بود. در ۵سالگی‌اش در تهران به خصوص محلۀ عودلاجان، که محلۀ یهودیان تهران است، وبا و قحطی همه‌گیر آمد و از خانوادۀ او خواهرش درگذشت. در ۱۸۹۵ همراه پدر راهی بیت‌المقدس شد. حنینا سال بعد در مدرسۀ آلیانس آن شهر مشغول به تحصیل شد. در آن‌جا زبان فرانسه و تورات آموخت. در ۱۸۹۷ به بیت‌المقدس بازگشت و به مکتب سفارادی رفت، دروس سنتی آموخت، و زبان یهودیان اسپانیا را فرا گرفت. در ۱۸۹۸ در مدرسۀ لمل دروس سنتی و فیزیک و شیمی را به زبان آلمانی آموخت. سپس در ۱۹۰۴ از دانشسرای معلمان تصدیق معلمی گرفت. در ۱۹۲۱ مدیر مدرسۀ تلمود‌ـ‌تورات سفارادی‌ها در بیت‌المقدس و سپس مدیر مدرسۀ کلامون شد. در ۱۹۵۹ کتاب یهودیان ایران را تألیف کرد که شامل آداب و رسوم یهودیان ایران است. در ۱۹۶۶ کتاب تاریخ یهودیان ایران را به‌چاپ رساند. سومین کتاب او، حکمت نزد سالمندان، مشتمل بر ۴۰ قصه است که اغلب با یهودیان ایرانی ارتباط دارد. در سال‌های اخیر هزار قصه و حکایت مربوط به یهودیان ایران را جمع کرده است که در نوع خود بی‌نظیر و در موزۀ مردم‌شناسی حیفا موجود است.