خشایارشای دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خَشایارشای دوم ( ـ۴۲۴پ‌م)
شاهنشاه ایران، پسر اَردَشیر اول هَخامَنِشی. پس از مرگ پدر، مدتی کوتاه بر سریر سلطنت بود. مدت سلطنت او را از ۴۵ روز تا یک سال گزارش کرده‌اند؛ اما به احتمال بسیار ۴۵ روز تا دو ماه بود. سُغدیانوس، برادر ناتنی‌اش، به یاری خواجه‌ای با نام فارناکیاس او را در حال مستی از پای درآورد و خود بر تخت شاهی نشست.