خشم و هیاهو

خشم و هیاهو (The Sound and the Fury)

رمانی از ویلیام فاکنر، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۹۲۹. داستان پر از عشق و جنون خانوادۀ کامپسون از زبان بنجی روایت می‌شود که پیداست عقل و هوشی درست ندارد؛ از خلال تک‌گویی بنجی و پراکنده‌گویی‌هایش، تاریخ این خانواده و سرگذشت اشخاص با خشونتی خاص بیان می‌شود. خط روایتی خاصی نمی‌توان مشخص کرد، اما، داستان با جذابیتی که شیوۀ رواییِ نوین آن پیش چشم خواننده می‌گذارد، با کیفیتی شاعرانه و تصاویرِ از ریخت‌افتادۀ خاص خود پیش می‌رود. رمان حامل شکلی از ابهام ناب است که آن را از افسونی فوق‌العاده لبالب می‌کند. نکتۀ بسیار مهم رمان این است که سفیدپوست‌های داستان، خانوادۀ کامپسون، روند انحطاط را می‌پیمایند و فقط سیاهان هستند که گزند حوادث بر آن‌ها کارگر نیست. ژان پل سارتر این رمان را در مقاله‌ای به‌تفصیل ستود. نکته‌ای که سارتر بر آن انگشت نهاد، مسئلۀ زمان در خشم و هیاهو بود که نظر بسیاری دیگر از صاحب‌نظران را نیز به‌خود جلب کرد.