داستان شروین دشتبی
داستانِ شِرْوین دَشْتْبی
از نویسنده‌ای ناشناس، داستانی تاریخی‌ـ‌عشقی، به فارسی میانه. این داستان دربارۀ شروین، فرزند برمیان (شاید نریمان) از اهالی دشتبی (قزوین)، یکی از سرداران ایرانی است که در زمان یکی از شاهان ساسانی (یزدگرد یا شاپور دوم یا انوشیروان) می‌زیست. شروین از سوی شاه ایران قیم فرزند صغیر پادشاه روم شد و به روم رفت و پس از بیست سال، به فرمان شاه ایران، کشور روم را به شاهزادۀ رومی سپرد و به ایران بازگشت. اصل فارسی میانۀ داستان در دست نیست، اما در نوشته‌های نویسندگان دورۀ اسلامی به داستان شروین و خُرّین/خورّین بارها اشاره شده است. برخی بر آنند که نام شروین در اشعار پهلوی (فهلویات یا اشعار محلی غرب و شمال غربی ایران و در این‌جا منظور اشعار محلی به لهجۀ محلی قزوین) بسیار است و کتابی است در عشق‌نامۀ او که شروینیان خوانند.