داغستانی، عمر ضیاء الدین
| عمر ضیاءالدین داغستانی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۹م |
| درگذشت | ۱۹۲۱م |
| شغل و تخصص اصلی | عالم دینی |
| لقب | عمرحافظ |
| گروه مقاله | دین اسلام |
داغستانی، عمر ضیاءالدین (۱۸۴۹-۱۹۲۱)
از علما و صوفیۀ داغستان. وی فرزند عبدالله افندی از علمای ترک قوم آوار بود و در روستای میاتلی به دنیا آمد. در جوانی به همراه شیخ شامل و غازی محمد با روسها به جهاد پرداخت؛ سپس در استانبول به فراگیری علوم ظاهری و باطنی نزد احمد ضیاءالدین مشغول شد و موفق به حفظ قرآن و برخی کتب حدیث گردید و از استادش لقب «عمرحافظ» گرفت. آنگاه مفتی ارتش دوم عثمانی در آدرنه شد (۱۸۸۰) و بعد در ۱۹۹۶ به قضاوت نشست. پس از اعلان مشروطیت در عثمانی به استانبول، مدینه منوره و مصر سفر کرد و در مصر به دست انگلیسیها زندانی شد. هنگامی که از زندان آزاد شد به استانبول رفت و «خلیفه سوم» احمد ضیاءالدین گردید، اما از پذیرفتن مقام شیخ الاسلامی امتناع کرد. عمرضیاءالدین در حدود ۷۳ سالگی درگذشت و در صحن مسجد جامع سلیمانیه استانبول دفن گردید.