دالتون، قانون

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دالْتون، قانون (Dalton\'s law)

بیان این واقعیت که فشار کلیِ آمیزه‌ای از چند گاز برابر است با مجموع فشارهای جزیی و جداگانۀ گازهای تشکیل‌دهنده. فشار جزیی فشار هر گاز به تنهایی است، اگر حجم‌آمیزه را در همان دما پُر کند. این نسبت تجربی را جان دالتون[۱]، شیمی‌دان انگلیسی، در ۱۸۰۱ بیان کرد. این نسبت از نظریۀ جنبشی گازها دربارۀ یک گاز کاملِ مفروض و فرضِ نبود کُنش متقابل بین گازهای تشکیل‌دهنده پیروی می‌کند. چنین قانونی تقریباً دربارۀ گازهای حقیقی که به‌قدر کافی فشارِ کم و دمایِ زیاد دارند نیز صادق است.

 

 



  1. John Dalton