دحیه کلبی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دِحیۀ کَلْبی ( ـ ح ۴۵ق)
از مشاهیر صحابۀ پیغمبر (ص) و یکی از شش نفری که در آغاز بعثت ایمان آوردند. در جنگ اُحُد و اَحزاب شرکت داشته است. پیامبر (ص) در ۶ یا ۷ق، او را به رسالت، نزد قیصر روم شرقی (هرقل) فرستاد. دحیه تا خلافت معاویه زنده بود. به حسن صورت و سیرت معروف بود. در روایات آمده است که جبرئیل به‌صورت وی بر پیامبر اکرم (ص) ظاهر می‌شد. به قولی خواهر او، زن رسول اکرم (ص) بوده که پیش از رحلت آن حضرت در گذشته است. قلعۀ دحیه در دارالجبرد را منسوب به او دانسته‌اند. در زمان خلافت معاویه درگذشت.