درس گفتارهای زیباشناسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

درس‌گفتارهای زیباشناسی (Vorlesungen Uber die Aesthetik)
مجموعۀ گفتارهای گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، درباب فلسفۀ هنر و زیباشناسی، در دانشگاه برلین، به زبان آلمانی. هگل در مقدمه‌ای بر این سلسله گفتارها موضوع زیباشناسی را بیان نظریه‌ای فلسفی درباب زیبایی و هنر می‌داند و اذعان می‌کند که این عنوان برازندۀ بحث نیست. هگل زیباشناسی را بنا به ساختار قلمرو زیباشناختی و تنش‌های درونی آن تعریف می‌کند. به‌باور هگل، هنر تقلید طبیعت نیست؛ به‌عکس، آفرینش جهانِ مثالی بر بنیاد امر حسی است. هنر نه فقط جلوه‌های امر زیباشناختی را صورت‌بندی می‌کند، بلکه خود نیز در مقام نفس امر مثالی، وحدت دو حد انتزاعی و انضمامی را به رخ می‌کشد. هگل سه مرحله در تاریخ هنرها مشخص می‌کند؛ مرحلۀ سمبولیسم، مرحلۀ کلاسی‌سیسم، و مرحلۀ رمانتیسم. از دیالکتیک این مراحل هنرهای متفاوت استنتاج می‌شود. این مجموعه گفتارها از مهم‌ترین آثار در تاریخ زیباشناسی به‌شمار می‌رود، گواین‌که مواضعی از آن صلب و جزمی به نظر می‌آید.