درویش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

درویش

اصطلاح خانقاهی در ایران، در مقابل مرشد و شیخ، و مرادف با مرید، فقیر و حدّاکثر سالک. در این معنی، درویش همچون مرید، صوفی‌ای است که هنوز از مرحلۀ اراده و گام‌های آغازین سیر و سلوک خارج نشده است.