دقک چینی (۱۲۵۶ـ۱۳۴۴ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

دَقّکِ چینی (۱۲۵۶ـ۱۳۴۴ق)

از سرداران بزرگ دولت محمد احمد بن عبدالله متمهدی سودانی، اهل سواکن و تا حدودی از نژاد بُجّه، متولد جبال‌الاحمر، از خانواده‌ای بازرگان. به جرم برده‌فروشی دردریای سرخ مدتی را به زندان افتاده بود. وی همچنین از بزرگان صوفیه به‌شمار می‌آمد. پس از شورش متمهدی به او پیوست و در ۱۳۰۰ق/۱۸۸۳م از جانب او به میان قبایل بجه رفت و آنان را به اطاعت مهدی درآورد. رهبری مبارزات شرق سودان با او بود. وی در اغلب جنگ‌های بزرگ دورۀ مهدی و جانشین او خلیفه عبداللهی شرکت داشت. در جنگ ۱م دوایکارت به سال ۱۳۱۷ق/۱۸۹۹م حاضر بود و پس از شکست و کشته شدن عبداللهی، به جای دیگر گریخت اما دستگیر شد و در وادی جلفا زندانی گردید و پس از ۲۷ سال در همان زندان درگذشت.