رابوکا، سیتیونی
| سیتیونی رابوکا Sitiveni Rabuka | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۸م |
| ملیت | اهل فیجی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در نیوزیلند، استرالیا و مدرسه نظامی سندهرست انگلستان |
| شغل و تخصص اصلی | نظامی |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار |
| سمت | نخست وزیر از ۱۹۹۲ |
| گروه مقاله | امور نظامی و نظامی گری |
رابوکا، سیتیوِنی (۱۹۴۸م - )(Rabuka, Sitiveni)
نظامی و سیاستمدار اهل فیجی، از ۱۹۹۲م نخستوزیر آن کشور. با روی کار آمدن دولت چپمیانه در انتخابات آوریل ۱۹۸۷م به رهبری تیموسی باوادرا[۱]، که مصمم بهپایاندادن به تبعیض علیه جامعۀ هندیتباران فیجی بود، رابوکا دوبار متوالی در مه و سپتامبر ۱۹۸۷م دست به کودتا زد. چند ماه پس از کودتای دوم، کنار رفت و اجازه داد که دولتی غیرنظامی به رهبری کامیسسه مارا[۲] قدرت را بهدست گیرد. در ۱۹۹۲م، رابوکا در مقام نخستوزیر جدید فیجی معرفی شد. در ۱۹۹۴م نیز بار دیگر به این مقام برگزیده شد و، پس از تجدید نظر در قانون اساسی در جهت رفع تبعیض علیه جامعۀ هندیتباران، در اکتبر ۱۹۹۷م فیجی را به جمع کشورهای مشترکالمنافع بازگرداند. رابوکا در ناکابو[۳] چشم به جهان گشود و در جوانی به ارتش فیجی پیوست و در نیوزیلند، استرالیا و مدرسۀ نظامی سندهرست[۴] انگلستان آموزش دید. از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۱م فرماندهی یکی از واحدهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان را برعهده داشت و به همین سبب به او عنوان افسر امپراتوری انگلستان داده شد. در مه ۱۹۸۷م به زور اسلحه دولت جدید فیجی را که نزد هر دو نژاد اصلی فیجی مقبولیت داشت بر کنار کرد، و همین امر سبب درگرفتن خشونت میان اقوام فیجی شد ولی پنایا گانیلائو[۵]، فرماندار کل فیجی، ظرف چند هفته از نو کنترل امور را بهدست گرفت. در ژوئیۀ ۱۹۸۷م رابوکا قانون اساسی جدیدی را به اجرا گذاشت که به نفع جامعۀ بومیان فیجی بود، و در سپتامبر همان سال برای بار دوم دست به کودتا زد و فیجی را جمهوری اعلام و آن کشور را از جامعۀ کشورهای مشترکالمنافع بریتانیا خارج کرد. در دسامبر ۱۹۸۷م اجازۀ تشکیل دولتی غیرنظامی را داد، اما در مقام وزیر کشور و مسئول ادارۀ امور ارتش و نیروهای امنیتی همچنان در پشت صحنه بر امور نظارت داشت. رابوکا در ۱۹۹۱م حزب سیاسی فیجی[۶] را بنیاد نهاد که در انتخابات سراسری ۱۹۹۲م به پیروزی رسید و این امکان را برای وی فراهم کرد که در مه ۱۹۹۲م به نخستوزیری برسد.