راشومون (کتاب)
راشومون (کتاب)(Rashomon)
داستانی از ریونوسوکه آکوتاگاوا، به زبان ژاپنی، منتشرشده در ۱۹۱۵. مرد محقرِ ازکاربیکارشده ای در اواخر قرن ۱۲م، در حالی که مغموم زیر دروازه ای ایستاده تا با بندآمدن باران راه خود را پی بگیرد، صدایی می شنود و به دنبال صدا می‌رود و پیرزنی را می‌یابد که در دالان دروازۀ شهر مشغول لخت‌کردن اجساد است. مرد، پس از کشمکشی درونی، بر پیرزن یورش می‌برد و غنایم او را می‌دزدد. نویسنده این مضمون را از دو حکایت کهن برگرفته است. نقطۀ قوت داستان، تعادی و تقابل رویکردها و آمال دوگانه است که به ایجاد تنشی دائمی در اثر می‌انجامد و آن را با دلهره ای عذاب آور همراه می‌کند.