رامون کاخال، سانتیاگو (۱۸۵۲ـ ۱۹۳۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
سانتیاگو رامون کاخال
Santiago Ramon y Cajal
زادروز ۱۸۵۲م
درگذشت ۱۹۳۴م
ملیت اسپانیایی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در ساراگوسا
شغل و تخصص اصلی زیست شناس
شغل و تخصص های دیگر کالبدشناس
آثار ساختار دستگاه عصبی انسان و سایر مهره داران (۱۹۰۴)؛ تحلیل رفتن و نوسازی دستگاه عصبی (۱۹۱۳ـ۱۹۱۴)
گروه مقاله پزشکی
جوایز و افتخارات برنده جایزه نوبل پزشکی (۱۹۰۶)

رامون کاخال، سانْتیاگو (۱۸۵۲ـ ۱۹۳۴)(Ramon y Cajal, Santiago)

رامون کاخال، سانْتياگو

زیست‌شناس یاخته‌ای[۱] و کالبد‌شناس[۲] اسپانیایی. به‌سبب کشف ریزساختارهای دستگاه عصبی به جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۰۶ دست یافت. پژوهش‌های کاخال نشان دادند که واحد سازندۀ دستگاه عصبی یاخته‌های عصبی یا نورون‌ها[۳]یند. رامون کاخال در پتیا د آراگون[۴] زاده شد و در ساراگوسا[۵] درس خواند. سپس، به گروه پزشکی ارتش پیوست. از ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۷، در والنسیا؛ از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۲، در بارسلونا، و از ۱۸۹۲ تا ۱۹۲۱، در مادرید استاد بود. در ۱۹۰۰، به مدیریت انستیتوی ملی بهداشت[۶] رسید که تازه تأسیس شده بود. در ۱۹۲۱، انستیتو کاخال[۷] در مادرید به یاد او تأسیس شد. کاخال نشان داد که آکسون[۸] یاخته‌های عصبی به مادۀ خاکستری[۹] دستگاه عصبی مرکزی[۱۰] ختم می‌شود، نه به آکسون‌ها یا تنۀ دیگر سلول‌های عصبی. این یاخته‌ها نشان می‌دادند دستگاه عصبی شبکه نیست. در ۱۸۹۷، پژوهش‌هایی روی قشر مخ[۱۱] انسان صورت داد و چندین نوع یاختۀ عصبی را توصیف کرد. او نشان داد که ساختار این نوع یاخته‌ها برحسب محل و عملکرد ناحیۀ مورد بررسی تغییر می‌کند. در ۱۹۰۳، کاخال در یاخته‌های بدن تارچه‌های عصبی[۱۲] را کشف کرد و دریافت که تنۀ یاخته[۱۳] هم در هدایت[۱۴] نقش دارد. ساختار دستگاه عصبی انسان و سایر مهره‌داران (۱۹۰۴)، و تحلیل‌رفتن و نوسازی دستگاه عصبی (۱۹۱۳ـ۱۹۱۴) از آثار اوست.

 


  1. cell biologist
  2. anatomist
  3. neuron
  4. Petilla de Aragón
  5. Zaragoza
  6. Instituto Nacional de Higiene
  7. Cajal Institute
  8. axon
  9. gray matter
  10. central nervous system
  11. cerebral cortex
  12. neurofibrils
  13. cell body
  14. conduction