رضوانی، محمد (فسا ۱۲۴۰ـ تهران ۱۳۲۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رضوانی، محمّد (فسا ۱۲۴۰ـ تهران ۱۳۲۴ش)

رضواني، محمّد
محمد رضوانی
زادروز فسا ۱۲۴۰ش
درگذشت تهران ۱۳۲۴ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی شاعر
شغل و تخصص های دیگر ادیب
آثار دیوان اشعار محمد رضوانی (تهران، ۱۳۶۳ق)؛ گل های فصیح الزمان رضوانی (۱۳۶۷ق)
گروه مقاله ادبیات فارسی

(ملقّب به فصیح‌الزمان و سلطان‌الواعظین) شاعر، واعظ و ادیب ایرانی. در ۱۶سالگی، برای ادامۀ تحصیل، به اصفهان و قم رفت و به تکمیل علوم عقلی و نقلی پرداخت. در ۳۰سالگی، راهی تهران شد و در سلک وعاظ درآمد. پس از قتل ناصرالدین‌شاه، به تبریز رفت و با مظفرالدین‌شاه رابطه یافت و با او به تهران آمد. ذوق ادبی‌اش در شعر به‌شیوۀ عراقی، به‌ویژه زبان سعدی، بود. از آثار اوست: دیوان اشعار محمد رضوانی (تهران، ۱۳۶۳ق)؛ گل‌های فصیح‌الزمان رضوانی (۱۳۶۷ق).