روزبهان بقلی شیرازی (فسا ح ۵۲۵ ـ ۶۰۶ ق)
روزبهان بَقْلی شیرازی (فسا ح ۵۲۵ـ ۶۰۶ق)
| روزبهان بقلی شیرازی | |
|---|---|
| زادروز |
فسا ۵۵۲ق |
| درگذشت | ۶۰۶ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | صوفی |
| شغل و تخصص های دیگر | مغازه دار |
| لقب | شیخ شطاح، بقلی |
| آثار | بهرالعاشقین؛ العقاید؛ حقایقالاخبار؛ مشرب الارواح |
| گروه مقاله | دین اسلام |
صوفی ایرانی. در شیراز تربیت یافت و علوم ظاهری و باطنی را آموخت. او گاهِ وجد و سکر، کلام خارج از عرف به زبان میراند و بهعلت همین شطحگفتن به شیخ شطّاح معروف بود. دکانی داشت که در آن بَقْل (سبزیای که از تخم روید) میفروخت و بههمین سبب به بَقْلی معروف شد. از شیخ سراجالدین محمود خرقه گرفت و مدتی نزد فقیه ارشدالدین نیریزی شاگردی کرد. بعد از آن در مسجد جامع عتیق شیراز به ارشاد مردم پرداخت. بهاءالدین یزدی، علی لالا، ابوالحسن کرد، شیخ ابوالقاسم خاوی و ابوالفتح نیریزی از مشایخی بودند که در محضر وی حاضر میشدند. از وی تألیفاتی در تفسیر، فقه، حدیث، اصول و تصوّف بهجای مانده است که از آن جملهاند: عَبهَرالعاشقین؛ العقائد؛ حقایقالاخبار؛ مشربالارواح؛ لوامعالتوحید؛ رسالةالنفس فی روحالقدس؛ شرح شطحیات؛ سیر ارواح؛ صفوة مشارب العشق؛ الانوار فی کشفالاسرار.