رومولوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

رومولوس (Romulus)

رومولوس

در افسانه‌های رومی، بنیادگذار و نخستین شاه روم، فرزند مارس[۱] و رئا سیلویا[۲]، دختر نومیتور[۳]، شاه آلبا لونگا[۴]. آمولیوس[۵]، عموی پدرش، پس از سرنگون‌کردن نومیتور، رومولوس و برادر دوقلویش، رموس[۶]، را به رود تیبر[۷] انداخت، اما دو کودک نجات یافتند و ماده‌گرگی به آنان شیر داد و بعدها چوپانی به نام فائوستولوس[۸] نگهداری از آنان را برعهده گرفت. آن دو وقتی بزرگ شدند آمولیوس را کشتند، نومیتور را دوبار بر تخت شاهی نشاندند و شهر رُم را در ساحل رود تیبر بنا کردند. میان دو برادر بر سر نام و محل شهر مشاجره درگرفت و رومولوس سرانجام رموس را به‌سبب مسخره‌کردن دیوارهای او در پالاتین[۹]به‌قتل رساند؛ او کاپیتول[۱۰] را به پناهگاهی برای پناهندگان و ماجراجویان تبدیل کرد که همسرانشان را از میان زنان اقوام سابین[۱۱] می‌ربودند. جنگ میان آنان و زنان سابین به حکمرانی مشترک تاتیوس[۱۲]، شاه سابین‌ها، و رومولوس انجامید، اما رومولوس بعدها قدرت را به‌تنهایی به‌دست گرفت، تا آن‌که در طوفان ناپدید شد. پس از ناپدیدشدنش، رومیان او را در زمرۀ خدایان خویش قرار دادند و با نام کوئیرینوس[۱۳] پرستیدند. کوئیرینوس احتمالاً از خدای جنگ سابین‌ها منشعب شده و با مارس بسیار نزدیک بود. کوئیرینوس یکی از لقب‌های مارس بود.

  1. Mars
  2. Rhea Silvia
  3. Numitor
  4. Alba Longa
  5. Amulius
  6. Remus
  7. Tiber
  8. Faustulus
  9. Palatine
  10. Capitol
  11. Sabine
  12. Tatius
  13. Quirinus