زبور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زَبُور
(در عربی به‌معنای نوشته‌شده) در قرآن، کتابی آسمانی که بر داوود نبی نازل شده است (نساء، ۱۶۳؛ اسراء، ۵۵). این کلمه سه بار در قرآن آمده است. (مورد سوم: انبیاء، ۱۰۵) به‌صورت جمع (زُبُر) پنج بار در قرآن در معنای مطلق کتاب آسمانی به‌کار رفته است (ازجمله آل‌عمران، ۱۸۴؛ نحل، ۴۴؛ شعراء، ۱۹۶). یک بار هم در معنای نامۀ اعمال است (قمر، ۵۲). برخی زبور داوود را همان «مزامیر» در کتاب مقدس دانسته‌اند ولی انتساب مزامیر به داوود قطعی نیست. نیز ← مزامیر،_کتاب