زریری، مرشد عباس (اصفهان ۱۲۸۸ـ۱۳۵۰ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زَریری، مُرشد عباس (اصفهان ۱۲۸۸ـ۱۳۵۰ش)

نقال قهوه‌خانه ایرانی. نقل این مرشد بیش از آن‌که بر کلام استوار باشد، مخاطبان را با تصاویری از شاهنامۀ فردوسی آشنا می‌ساخت. نقلش را چنان می‌گفت که گویی چوب‌دستیِ نقالی‌اش هم شمشیر است، هم گُرز، هم یراقِ اسب و گاهی هم خود اسب. زریری ۳۷ سال در زادگاهش نقال بود. نقالی را در قهوه‌خانه‌ای در اصفهان، و نزد یکی از استادان این حرفه آموخت، و نخستین نقلش را زیرنظر همان استاد و در ماه رمضان، در شیراز، دربارۀ سهراب‌کشی گفت. پیش از مرگ مجموعه‌ای از نقالی‌ها را برای چاپ گردآوری کرد.