زوزنی، حسین بن احمد ( ـ ۴۸۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

زوزنی، حسین بن احمد ( ـ ۴۸۶ق)

لغوی و نحوی ایرانی‌تبار عرب. از مردم زوزنِ خراسان بود. اثر مهم وی، قاموسِ المصادر، اساس تاج‌المصادر بیهقی بوده است. تألیفاتی نیز در تفسیر عربی ـ فارسی دارد. از دیگر آثارش: ترجمان‌القرآن؛ شرح معلّقات سبع، که زوزنی در آن لغات دشوار هر بیت را توضیح داده، مضمون آن را به نثر باز گفته، از تعابیر مختلف آن یاد کرده، و غالباً ارتباط بیت با سطر پیشین را به‌وضوح بیان نموده است.