ساتیر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ساتیر (satyr)

ساتير

در اساطیر یونان، موجود شهوتران مست، نیمی انسان و نیمی جانور. او گوش‌های نوک‌تیز، دو شاخ روی پیشانی و دُم داشت. ساتیرها ملازمان دیونوسوس[۱]، خدای شراب، و نماد نیروهای حیاتی طبیعت بودند. نویسندگان رومی آن‌ها را به اشتباه همان فاونوس[۲]های بُز پای اساطیر ایتالیا می‌پنداشتند. ساتیرهای مسن را سیلنی[۳] می‌نامیدند که برگرفته از نام سیلنوس[۴]، یار قدیمی و شهوتران دیونوسوس، بود؛ ساتیرهای جوان ساتیریسکی[۵] نام داشتند. در هنر مسیحی شیاطین را به شکل ساتیرها تصویر می‌کردند.

 


  1. Dionysus
  2. Faunus
  3. Sileni
  4. Silenus
  5. Satyrisci