سار
سار (starling)
هریک از اعضای خانواده‌ای با گسترش وسیع در برّ قدیم[۱]، از خانوادۀ سارها[۲]، راستۀ گنجشک‌سانان. پرندگانی چاق، تیره‌رنگ و معمولاً گروه‌زی‌اند. سار معمولی یا سار اروپایی[۳] Sturnus vugaris گونه‌ای فراوان در شمال اوراسیا[۴] است، و از اواخر قرن ۱۹ در طبیعت امریکای شمالی یافت می‌شود. پرهایی سیاه و خال‌دار دارد که رنگ سبز یا بنفش شیشه‌ای و براقی به آن جلا می‌دهد. نوک پرهای بخش پشتی نخودی، و بال‌ها سیاه متمایل به خاکستری‌اند و حاشیه‌ای به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز دارند. ماده‌ها کمتر براق‌اند و زرق و برق آن‌ها نیز نسبت به نرها کمتر است. این پرنده چهچهه‌ای شاد دارد اما گاهی آواز دیگر پرندگان را نیز تقلید می‌کند. طول این پرنده حدود ۲۰ سانتی‌متر است. تغذیه، پرواز، و خواب آن‌ها گروهی است. اغلب در شهرهای بزرگ ساختمان‌های معیّنی را به‌منزلۀ «خوابگاه» انتخاب می‌کنند و هر شب، بعد از همه‌چیزخواری در حومۀ شهر که شامل تغذیه از کرم‌ها، حلزون‌ها و حشرات است، به آن‌جا برمی‌گردند. سارها آفت محسوب می‌شوند. آشیانه‌شان را معمولاً در هر جایی می‌سازند و پنج تخم آبی کم‌رنگ می‌گذارند. اگر آزار ببینند قبل از آن‌که با جفت‌شان در جایی دیگر آشیانه‌ای بسازند، در آشیانۀ پرندگان دیگر تخم می‌گذارند (← سار_صورتی). در ایران، دو گونه سار و یک گونه مینا مجموعاً خانوادۀ سار را تشکیل می‌دهند. دو گونه سار عبارت‌اند از سار صورتی Sturnus roseus و سار معمولی Sturnus vulgaris. زیستگاه سار صورتی جلگه‌ها، دشت‌ها، و صخره‌های کوهستانی است و سار معمولی و مینا Acridotheres tristis در مناطق مسکونی، باغ‌ها، و زمین‌های زراعتی زندگی می‌کنند. این پرندگان همه‌چیزخوارند.